hövsələsizlik — is. Hövsələsiz adamın xasiyyəti; səbirsizlik, dözümsüzlük. İranlıların gecikməsi onları darıxdırırdı, hamıdan da çox hövsələsizlik göstərən Məmməd bəy idi. Ç.. <Səkinə Rüstəmə:> Bizim borcumuz səbirli olmaqdır, ay Rüstəm, hövsələsizlik… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hövsələtəng — ə. və f. kəmhövsələ, səbirsiz, hövsələsiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dincəx’siz — (Ağbaba) hövsələsiz. – Nə dincəx’siz adamsaη ə:, bir qoysaηa görəx’ no:lur bu işin axırı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kəmhövsələ — sif. <fars. kəm və ər. hövsələ> Hövsələsi olmayan, hövsələsiz, səbirsiz, tez əsəbiləşən. <Məşədi İbad:> O cürə evdə böyüyən qız bir az kəmhövsələ olar. Ü. H.. Kəmhövsələ olmaq – hövsələsizlik, səbirsizlik göstərmək, əsəbiləşmək.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəmhövsələ — f. və ə. hövsələsi dar; hövsələsiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dəsvəçə — (Oğuz) hövsələsiz. – Ə, dəsvəçə olma, səbirri olginən … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
həngamatalaf — (Meğri) hövsələsiz. – Beçara Qara dayim bir həngamatalaf kişiydi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hö:cələx’ — (Oğuz) hövsələsiz. – Səbirsizdix’nən bir iş görürsən, diyir höcələy olma! … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
naşəkib(a) — f. səbirsiz, hövsələsiz; səbri qalmamış … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təlxməzac təlxmizac — f. və ə. 1) hövsələsiz; 2) ovqatı təlx, kefi əhvalı pis … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti